“Kıpçaklar, çeşitli özellikleri ilediğer Türk boylarından ayrılırlar. Onların en belirgin özellikleri, Türkleriçerisinde sarışın, mavi gözlü tek topluluk olmalarıdır. Kıpçakların göçtükleriyerlerdeki milletlerle ilişkileri de onları farklı bir konuma taşır. Orta Asya,Volga-Yayık, Donetz-Ten, Tuna ve Batı grupları olmak üzere beş ana grubaayrılan ve Macaristan’dan Gürcistan’a, Balkanlardan Mısır’a kadar pek çok yerdeyerleşik hayata geçen Kıpçaklar, buradaki halklarla karışmışlardır. Balkanlar,Doğu Avrupa ile Kafkasların güneyine göç edenlerin Hıristiyanlığıbenimsedikleri ve yerli unsurlar içerisinde kimliklerini büyük ölçüdeyitirdikleri bilinmektedir. Ancak bir kısmı da antropolojik ve etnolojik olarakgittikleri yerlerde varlığını sürdürmektedir. Kıpçakların göç ettiği vetarihinde büyük rol oynadığı yerlerden birisi de Doğu Karadeniz bölgesidir.

Kıpçakların Karadeniz bölgesineyerleşimi ile ilgili araştırmalar çoğalmaya başlayınca, onların sadece DoğuKaradeniz’e değil, bölgenin batısına da yayıldığı görüldü. Özellikle kilisedefterleri üzerine yapılan çalışmalarla Trabzon’un belirli yerlerindekiHıristiyanların büyük kısmının Türk kökenli oldukları ortaya çıkınca, bölgetarihinin yeniden yazılması ihtiyacı doğdu.”