İnsanın en belirgin niteliklerinden biri onun sosyal bir varlık olmasıdır. Varoluşundan itibaren insanlar toplum halinde yaşamak durumunda olmuşlar ve bu durum tarih boyunca değişmeyen bir özellik olarak süregelmiştir. İnsanoğlunun hem bireysel hem de toplumsal olarak kendini gerçekleştirebilmesi ise büyük ölçüde iletişim kurabilme yeteneği ile mümkün olabilmiştir. İletişim kurabilmesi sayesinde insanoğlu hem diğer insanlarla hem de toplumsal ve kurumsal yapılarla etkileşime girerek gerçekliğini ortaya koyabilmiştir.

İletişim tarih boyunca farklı boyutlarda ve düzeylerde akademik ilgi alanı olmuş, bu konuyla ilgili geniş ve zengin bir bilgi birikimi oluşturulmuştur. En basit anlatımla bir kaynaktan alıcıya mesajın aktarım sürecini ifade eden iletişim olgusu en temel düzeyde bireyler arasında duygu, düşünce, fikir, bilgi aktarımı olarak görülmekte ve bu boyut çoğunlukla kişilerarası iletişim olarak nitelenmektedir. 

İletişim etkinlikleri herhangi bir mesajın kaynaktan alıcıya aktarımı esasına dayalı olduğundan bu aktarımın ne şekilde yapıldığının temel bir öneme sahip olduğu görülmektedir. İletişim sürecinde aktarılan mesajlar sözel ifadeler olabileceği gibi her türlü sembol ve simgeler aracılığıyla da bu aktarım gerçekleşebilmektedir. Bir başka anlatımla iletişim sürecinde mesajlar sadece sözel olarak ifade edilmek durumunda olmayıp sözel olmayan ifade biçimleri de iletişim sürecinin temel boyutları olarak görülmektedir.