Türkiye Cumhuriyetinin ilk yıllarında öne çıkan eğitim politikaları ve devletin eğitimden beklentileri düşünüldüğünde halkevlerini faaliyette bulundukları 1932-1951 yılları arasında gerçekleştirilen en kapsamlı halk eğitimi çalışması olarak ifade etmek mümkündür. Yurt genelinde oldukça geniş bir alanda etkili olan halkevlerinin genel çalışma prensipleri ve faaliyetleri, cumhuriyetin eğitim hedeflerinin gerçekleştirilmesi ve halkın her kesimine hitap etmesi açısından önemlidir.İlgili literatür incelendiğinde halkevlerinin özellikle yerel anlamda ayrı ayrı çalışmalara konu edildiği görülmektedir. Bu çalışmalarda halkevlerinin faaliyetlerinin ve siyasi kimliğinin öne çıktığı görülmektedir. Ancak dönemin özellikleri incelendiğinde başta eğitimle ilgili gerçekleştirilen yenilikler ve bu yeniliklerin halka aktarılması ve geniş çevrelerde etkili olması konusunda halkevlerinin faaliyetlerinin siyasi kimliklerinin üstünde olduğunu düşündürmüştür. Bu bağlamda Çankırı Halkevi örneği üzerinden halkevlerinin Türk Eğitim Tarihindeki yeri bu çalışmada ortaya konulmuştur.