Bulgaristan ile 8 Nisan 1904’teimzaladığı itilafnâmenin üçüncü maddesi gereğince, Osmanlı Devleti, Bulgarkomitelerinin ihtilal hareketlerine doğrudan ya da dolaylı olarak katılan,tutuklu ve mahkûmlara genel af ilan etmeyi kabul etmiştir. Vapur, tren veköprüleri dinamitlemek suretiyle cinayet işleyenler affın dışında tutulmuştur. İtilafnâmeninimzalanmasından kısa süre sonra ‘Afv-ı ‘Umûmî 13 Nisan 1904’te ilan edilmiştir.

Af, itilafnâmenin bir gereğiolarak, Vilâyât-ı Selâse (Kosova, Selanik ve Manastır) dâhilinde Bulgar ihtilalkomitelerinin eylemlerine katılan siyasi tutuklu ve mahkûmların tahliyeleriniiçeriyordu. Mahkûmların tutuklu bulundukları yerler yalnızca Kosova, Selanik veManastır’la sınırlı değildi. Mahkûmlar bu üç vilayet yanında Osmanlı Devleti’nindiğer vilayetlerinde bulunan hapishanelere de gönderilmişti. Bu bakımdan ‘Afv-ı‘Umûmî, Sinop, Payas, Akka, Bodrum, Diyarbakır, İstanbul, Selanik ve Manastır gibiimparatorluğun birçok noktasında bulunan hapishanelerde, siyasî suçlarındandolayı mahkûm bulunan Bulgarları da kapsamaktaydı. Elinizdeki bu kitap 1904tarihli ‘Afv-ı ‘Umûmî’nin Üsküp ve Edirne hapishanelerinde uygulamasına yoğunlaşmaktadır.