Köy idareleri, bir mahalli idare birimi niteliğindedir.1982 Anayasası mahalli idareleri 127.maddesinde; il, belediye ve köy halkının mahalli müşterek ihtiyaçlarını karşılamak üzere düzenlenen mahalli idare birimleri arasında köy idareleri de sayılmış ve en üst hiyerarşik norm olan anayasada, köylerin açıkça bir yerel yönetim birimi olduğu ifade edilmiştir. Köy idarelerin bir mahalli idare birimi olması onların devlet tüzel kişiliği dışında ayrı bir tüzel kişiliğe sahip olmalarını da beraberinde getirmektedir. Böylece köy idarelerinin kendilerine haiz özerklikleri, bütçeleri, personeli bulunmaktadır.

Her ne kadar anayasada köyler bir mahalli idare birimi olarak düzenlenmiş olsa da mahalli idareler için idarenin bütünlüğü ilkesi gereğince ön görülen idari vesayet denetimi, köyler üzerinde daha belirgin bir şekilde uygulanmaktadır. İdari vesayet ise kavramsal olarak, devlet tüzel kişiliği dışında bulunan kamu tüzel kişilerinin merkez tarafından denetlenmesi olup fakat bu denetimin hukuka uygunluk denetimi ile sınırlı tutulduğu bir denetim mekanizmasıdır. Zira köy idarelerini düzenleyen 442 sayılı Köy Kanunu, vesayet makamı olarak düzenlediği mülki idare amirlerine daha geniş vesayet yetkileri vermiştir. Ayrıca, köy tüzel kişiliğinin temsilcisi olan muhtarın da görev ve yetkileri köye ait işler ve devlete ait işler şeklinde düzenlendiğinden muhtarı bir bakımdan devlet memuru olarak telakki etmekte ve bu durum vesayet denetiminin sınırlarını genişletmektedir.