Celal Nuri İleri (1882-1938), Osmanlı Devleti’nin son döneminde yetişmiş, Cumhuriyet’in fikrî alt yapısını hazırlayan önemli fikir ve kültür adamlarından biridir. Celâl Nuri’nin, dil ve edebiyat üzerine yazdığı yazıların yanı sıra, Osmanlı Türkçesiyle neşrettiği dört romanı bulunmaktadır. Perviz (1916), Ölmeyen (1917), Merhûme (1918) ve Âhir Zaman (Afife Fikret müstearıyla, 1919) adlarını taşıyan bu romanlar, birbirinden farklı konu ve üslûplarıyla, yazarın romancı kimliğini ortaya koymaktadır. Elinizdeki kitapta, yazarın söz konusu dört romanı orijinal nüshalarından Latin harflerine aktarılmıştır. Bu kitapta birlikte; fantastik bir atmosferde, insan ve ilâhî iktidar arasındaki ilişkileri ele alan Perviz’den, Birinci Dünya Savaşı İstanbul’unun ahlâksızlaşmış ve yolsuzluklara batmış kişilerini cesur bir dille anlatan Âhir Zaman’a uzanan çizgide, yazarın edebî metinleri günümüz okurunun dikkatine sunuluyor.