Ömer Seyfettin dizisinin beşinci kitabı olan “Asilzadeler” de, üç roman/roman denemesi ile bir hikâye bulunmaktadır.
Asilzadeler, bazı yazarlarca roman, roman denemesi veya uzun hikâye olarak adlandırılmıştır. Asilzadeler’de, II. Meşrutiyet sonrasında fikrî ve siyasi yönelişlerdeki olumsuzlukları göstermek üzere yazarın çizdiği şarlaşan tipi tasvir edilir.
Efruz Bey, yazarca “fantezi roman” olarak tanımlanmış ve bu eser için tasarladığı beş bölümden yalnızca “Hürriyete Layık Bir Kahraman” bölümü tefrika edilmiş, diğer kısımların yayını ise ertelenmiştir.
Efruz Bey tipi yukarıda tasvir edilmiştir. Bu tanımın dışında Efruz Bey, toplumda parazit gibi yaşayan açıkgöz, şarlatan kişileri ince alay ve nükteli biçimde bir mizah anlayışıyla ele alınmıştır. Son derece ustalıkla çizilmiş, çok farklı, hatta birbirine zıt kişilikler ve görüşler eleştirilmiştir. Efruz Bey şarlatan tipine âdeta bir felsefi boyut kazandırılmıştır. Ayrıca bir fikri savunmak veya yermek amaçlanır. Hürriyete Layık Bir Kahraman’da Efruz Bey, gösteriş meraklısı, mevki ve şöhret düşkünü, biraz kaçık bir tip olarak tasvir edilir.

Ashab-ı Kehfimiz, Bir Ermeni Gencinin Hatıraları alt başlığı altında Yeni Bir Dernek, Sonuncu Olan İlk Teşebbüs ve On İki Sene Sonra adlarında üç bölümden oluşmaktadır. Yazar tarafından “içtimai roman” olarak tanımlanan Ashab-ı Kehfimiz’de, Meşrutiyet’in ilk günlerinde yaşanan olaylar, yazarın yaşadığı devrin Osmanlıcılık, Türkçülük ve Batıcılık gibi siyasal akımları ele alınmıştır.
Hürriyet Bayrakları’nda ise, Ashab-ı Kehfimiz’de ele alınan konuların yanı sıra yazarın askerlik hayatının yansımaları, yurt sevgisi, Türkçülük ve milliyetçilik ülküleri dile getirilir.