“Ben şiirde hayale dalmam. Ben, adı (sıradan) şeylerden bahsederim.Mesela bu tahta; ona “ tahta “ derim. Eşyanın hakikatle-rini, hayal kuvvetiyledeğiştirip ma-fevka’t –tabi’a (olağanüstü) bir şekle koymam. Her şeyi olduğu gibi görür, göründüğü gibi tasvir ederim. En fukaramuhitlere gider, onları bir ressam gibi aynen tespit etmeye çalışırım. Benimşiirimi beğenenler varsa, bundandır.

Bence en güzel yazdığım eserlerden biri” Mahalle Kahvesi” dir. Çünkü oşiirde, bir mahalle kahvesinde olan şeyleri olduğu gibi görürsünüz. Hatta mu’ayyen(belirli) bir kahveyi tasvir ettim. Kahve sahibine o şiiri okudukları zaman, “Bu herif muhakkak böylekahvelerde yetişti”. Demiş.