“Ben şiirde hayale dalmam. Ben,adi ( sıradan ) şeylerden bahsederim. Mesela bu tahta; ona “ tahta “ derim.Eşyanın hakikatlerini, hayal kuvvetiyle değiştirip mafevka’t –tabi’a  (olağanüstü) bir şekle koymam.  Her şeyi olduğu gibi görür, göründüğü gibitasvir ederim. En fukara muhitlere gider,onları bir ressam gibi aynen tespitetmeye çalışırım. Benim şiirimi beğenenler varsa, bundandır.

Bence en güzel yazdığım eserlerden biri” Mahalle Kahvesi” dir. Çünkü oşiirde, bir mahalle kahvesinde olan şeyleri olduğu gibi görürsünüz. Hattamu’ayyen (belirli) bir kahveyi tasvir ettim. Kahve sahibine o şiiri okudukları zaman, “Bu herif muhakkak böylekahvelerde yetişti”. Demiş.