Naim Tirali, ilk hikâyesini Yeşil giresun gazetesinde yayımlar. 1950 sonrası hikâye yazarlığının yanı sıra gazeteci kimliği ile de Türk kamuoyunun dikkatini çeker.Hikâyelerini realist bir bakış açısıyla yazan Tirali, gözleme önem verir. O,hikâyelerinin konularını çevresinden ve yaşadıklarından seçer. Onun hikâyelerinin birçoğu biyografik nitelik taşır. Son dönem hikâyelerinde yaşlılık psikolojisi ve bunun kişiliğe yansımasını ele alan Tirali, altı telif ve bir çeviri hikâye kitabı yayımlar:

            Park,Yirmibeş Kuruşa Amerika, Aşka Kitakse, Piraziz Nere Berlin Nere, Aşk Dediğin,Çılgınca Şeyler, Sakıncasız Öyküler (çeviri seçki)

            Bu çalışmada, yazarın hikâyeleri yapı, tema, dil ve üslûp bakımından değerlendirilmeye çalışıldı. Ayrıca Tirali’nin Türk hikâyeciliğindeki yeri ile gazeteci kimliği üzerinde duruldu.